احتیـــاجی بـــه تسبیــــح نیـــــست…
دستــــانت را کـــه بـــه من بـدهـــــی
بـــــا انگشتــانت “ذکــــر دوســـــت داشتن” می‌دهــــم…

گـاهـی اوقـات…
هـمـه چـیـز دسـت بـه دسـتِ هـم مـیـدن
تـا تــو رو غـرق در رؤیـاهـا و خـاطـراتـت کـنـن…
۲ خـط شـعـر…
کـمـی هـوای پاییزی…
یـک وجـب پـیـاده رو…
آهـنـگـی کـه همسایه خـونـه بـغـلـی گـوش مـیـده…
۲ کـلـمـه حـرف…
بـویِ یـه عـطـر خـاص…
هـمـه و هـمـه کـافـیـه بـرای ایـنـکـه…
تــو چـنـد سـاعـت وسـط اتـاقـت دراز بـکـشـی و خـیـره بـشـی بـه سـقـف
و صـدای بـارون بـشـه آرامـش دهـنـده تـریـن آهـنـگِ اون روزت…

قلبم را دادم به تو که عشق منی ، با تو آمدم، آمدم تا جایی که تو میخواهی، با تو می آیم ، می آیم به هر جا که بروی ، با تو میروم ، میروم هر جا که بروی...

همه جا با توام ، نیست جایی که بی تو باشم ، نیست هوایی که بی تو نفس کشیده باشم
نیست یادی در قلبم جز یاد تو ، نیست مهری جز مهر تو در دلم

چشمانم هنوز غرق نگاه زیبای تواند، آنچه پنهان است در پشت نگاهت دنیای عاشقانه من است

همه جا با توام ، آنجا و اینجا در قلبم ، اینجا و آنجا در قلبت ، می تابم و و میتابی ، میمانم و میمانی، میدانم و میدانی که چقدر هم تو مرا دوست داری ، هم من دیوانه توام...

چه خوب میفهمی در دلم چی میگذرد ، چی خوب معنا میکنی نگاهم را ، چه عاشقانه میشنوی حرفهایم را
پاسخ دل گرفته ام را با عشق میدهی، وقتی دلتنگم ، خبر داری از دل تنگم ، وقتی تشنه دیدارم ، سیراب میکنی مرا عشقم

همه جا با همیم ، نیست جایی که بی تو باشم ، نیست راهی که بی تو رفته باشم...

همه جا خاطره ، همه جا عشق ، همه جا عطر حضور تو ، جایی نیست که نباشد عطر نفسهای تو

همه جا خاطره ، جایی نیست که نمانده باشد یادی از تو...

تویی که جان داده ای به تنم و این یاد تو است که نفس میدهد به این تنی که روحش در وجود تو است

روح عشق در وجودمان، این است روزهای زندگی مان ، با عشق روزمان شب میشود و با یاد هم شبهایمان را سر میکنیم...

همه جا با توام ، تو اینجا همیشه در قلبمی و من آنجا باز هم به عشقت نفس میکشم...

هـــزار بار این پهلو اون پهـــــــــــــــــــــلو میــــــــشم

فایــــــــده ای نداره این تخـــــــــــت خواب

آغـــــــوش گرم تــــــــــورو کم داره

رفتنت دلمو میلرزونه و عاشــــــــــــق ترم میــــــــــکنه

وقتــــــــــی که هرجوری شده دلت میـــــــــــــــــخواد

 منو بــــــــه یه هم آغوشی عاشــــــــــــقانه دعوت کنـــــــی

وای چـــه لذتی داره آغــــــــوش گــــــــــــــرمت

مرد من امشــــــــــــب کی رو به آغـــــــوش گرفتی؟

  פـَــوآسَتــــ جَمــع بـــآشـב ...

ڪـﮧ בور ِ تـُـو وَ تَمــــآمـ ِ شآعـــــرآלּــﮧ هــآ رآ פֿـَـط פֿــوآهـَم ڪشیــــב ...!

اَگــــر بـآ آمـَــــבלּ ـَتـــــ ... 

او ...

פـَـتّــی یڪــ "سـُـــرفــــﮧ" ڪُنــــב ...!!

از ماورای یک احساس قشنگ تپش های قلب تو را می شنوم

چه زیباست از پشت این نقاب هزار رنگ حس دلتنگی تو را بوئیدن

گاهـــﮯ...

 حجم ِ בلتنگـﮯ ـهايَـ م

 آنقدر زيــآد مـﮯ شـوב

ڪــﮧ دنيــا با تمامـ ِ وسعتش برايَــ م تنگ مـﮯشوב  

בلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ گردش ِ روزگارش

بـﮧ مَــ טּ ڪـﮧ رسيـב از حرڪـت ايستاב

 دلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ בلتنگـﮯـهايَـ م رـآ نديـב

دلتنگ ِ خوבمـ

خوבے ڪـﮧ مدتهاست گم ڪـرבه امـ ...

آن شب ...

که مـــاه عاشـــقــانه هـــایمـان را ...

تماشا می کرد ...

                                                سرشار از عطر بوسه و ترانه بود ...!

                                                         دانستم..

                               تـــــو پـــژواک تمــــام عـــاشــقـانه های تاریخی...!
                                                            

خاطراتــــــ ـــ ـ کودکیـم را ورق می زنــــ ـــ ـم

و یک به یک ، عکسها را با نگاهــــ ــ ـم می نوشم

عکسهـای دوران کودکیــــــ ــــ ـم طعـــــم خوبـی دارنــد ....


" بند بند وجودمــــ ـــ ـ ..

بـه بند بند وجود تــو بستــه استـــــ ــــ ـ

با این همه بنــد

چه قـــــ ـــ ـدر از هم دوریـــــــ ــــ ـم" ...


هوایت که به سرم می زند

دیگر در هیچ هوایی،


نمی توانم نفس بکشم!

عجب نفس گیر است

هوایِ بی توئی!

ساعتها زیر دوش به کاشی های حمام خیره می شوی غذایت را سرد می خوری ناهار ها نصفه شب ، صبحانه را شام!

لباسهایت دیگر به تو نمی آیند، همه را قیچی می زنی!

ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی!

شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد!

 تنهائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست…
روزهای من اینگونه و شبهایم اصلاً نمیگذرد.

ترکـــ میکنم و تنهایتــــ میگذارم ...

تا بیش از این انرژی اتــــــ را صرف نکنــــی برای...

صـــادقـــانه دروغ گفتن خالصـــانه خیانت کردن و عاشقانه بی وفایی کردن...

و هر چه بیشتر خودت را از چشمم انـــداختن...!

و چـــه حس پوچـــی بـــود این که مـــی پنداشتم...

ترکـــ میکنم و تنهایتــــ میگذارم ...

تا بیش از این انرژی اتــــــ را صرف نکنــــی برای...

صـــادقـــانه دروغ گفتن خالصـــانه خیانت کردن و عاشقانه بی وفایی کردن...

و هر چه بیشتر خودت را از چشمم انـــداختن...!

و چـــه حس پوچـــی بـــود این که مـــی پنداشتم...

کـــاش تو تقویـــم روز نامــــرد هـــم داشتیم کـــه بشـــه

بـــه بعضیـــا تبریکــــــ گفتــــــ

زن

گـــاهـــی سـعــی مـی کـنـــــد ،

مــــردانـــه بــازی کـنـــــد !

مــــردانه کــــــار کـنــــــــــــــد ...

مــــردانـــه قــــــدم بــــــردارد

مـــــــردانـــــــــه فــکـــــــــــــر کـنــــــــد

مـــردانـه قـــول دهــــد

امـا هـر کـاری هـم کـه بـکـنـد

زن اســتــــــــــ !

احــــســـــــــاس دارد

لـطـیفــــ اسـتــــــــــــــ

یـک جـا عـقـب مـی نـشـیـنـد و مـحـبـت تـو را مـی خـواهـد

زن اسـتــــــــ دیـگــر ... !

بعضــي حـــرفا رو نمــي شه گفتـــــ،بايـد خــورد!

ولي بعضي حـرفارو،نه ميشه گفتــ ،نه مي شـه خورد! مي مونه سردل!

ميشـــه دلتنگــــي! ميشــــه بغـــــض!

ميشــــه سكـــوت!

ميشـــه همـــون وقتايــــي كه خـــودتم نمـــي دونــي چـــه مـــرگته...!

مــرا ببخش که ســــاده بودنم دلت را زد...

مــرا ببخش اگر عشــــق ورزیدنم چشمانتـــــ را بست...

مـــی روم تا آنان کـــه توانا تـــرند...

تـــو را به اوج بودنــــت برسانند ...

نگــــران نبـــــاش...

راحتــــــ بــرو...

هـــرکـــــــی ازم سراغــــت رو میگیـــــــره ؛

نمیگـــــــم : وجــــود نــــداری

میـــگم : وجــــودش رو نــــداشتـــــــی ...!

فقـط کسـی معنـی دل تنگـی را درکـــــــ می کنــــد کـــه :

طـعـــم وابستگـــی را چـشیــده باشـــد

پس هیچوقتـــــــ به کســـی وابستــــه نشـــو کــه

سـر انجـام آن وابستگـی و دلتنگیستـــــ...!

لعنت به اون کســــی که …

وقتـــــی بهــــش محبـــت می کنــــی ...

خیــــال می کنــــه بهـــش احتیـــاج داری ... !

ترک میکنم و تنهایت میگذارم ...

تا بیش از این انرژی ات را صرف نکنی برای...

صادقانه دروغ گفتن

خالصانه خیانت کردن

و عاشقانه بی وفایی کردن...

و هر چه بیشتر خودت را از چشمم انداختن...!

و چه حس پوچی بود این که میپنداشتم...

لایق اعتمادی...

خوشا به حال هر کس که مثل من نیست , اینچنین سر گشته و پریشان ,اینچنین

خمیده ازغم دوران .



خوشا به حال عاشق که به یاد معشوق اشک می ریزد .

خوشا به حال معشوق که در فکر ناز فروشی و غمزه نمایی است.

خوشا به حال عارف که با یاد خدا آرام می گیرد.

خوشا به حال شاعر که حرفهای نهفته در دل را بر روی کاغذ زمزمه می کند.

گمشده در جنگلی مه آلودم , خسته از هر چه باید و نیست , دلگیر از هر چه نباید و هست .

به خدا می نگرم , فرسنگ ها از من دور است

به فضا می نگرم , تاریک و مه آلود و سوت و کور است .

دردانه های نگاهم نیز با من قهرند .قفل سکوتم با هیچ شاه کلیدی باز نمی شود .

تپش های قلبم هیچ هیجانی را پذیرا نیست

لبریزم از گفتن اما محرمی را نمی یابم